Prins van perzië
Door stom toeval werd een doos verloren gewaande disketten teruggevonden. Ze waren al meer dan 20 jaar vermist. De eigenaar ervan was Jordan Mechner. Hij was blij met de vondst want het waren de disketten met de broncode van een spel dat hij ooit programmeerde: het beruchte “Prince of Persia”.
Niet dat hij nog veel kon doen met de disketten, het waren grote floppy disks van een Apple II. Niet alleen moest hij op zoek naar een computer van die tijd, maar ook naar een floppy drive, wat toen een grote aparte bak was die aan de Apple hing. Dan moest getest worden of de diskette nog leesbaar was.
Dat bleek mee te vallen, maar de data moest dan doorgestuurd worden naar een hedendaagse computer. Dat duurde zowat een hele dag en een nacht, maar is allemaal gelukt, en de programmeur besliste deze broncode downloadbaar op github te zetten.
De broncode werd geschreven tussen 1985 en 1989, in “assembly language” voor de 6502 processor. Om in deze lage programmeertaal te programmeren moest je instructies schrijven die bestemd waren voor een bepaalde processor, en die door een assembler werden omgezet in machinetaal. Later ontstane “hogere” programmeertalen maakten abstracter programmeren en het gebruik van compilers mogelijk.
Het spel kwam eerst uit op Apple II, maar werd ook omgezet naar PC, Amiga, Sega, Genesis, enz.
De auteur publiceerde tevens een handleiding met uitleg over de code, oorspronkelijk geschreven voor de programmeurs die het spel moesten omzetten naar andere computers.
De publicatie is enkel bedoeld als studieobject voor zijn historische waarde. Het spel zelf valt onder allerlei rechten want het is verder geëvolueerd en zit in een uitbating van Ubisoft games.
Assembler ontstond zowat rond de jaren 50.
Opvolgers zijn COBOL en FORTRAN, maar toch bleef assembler altijd wel zijn toepassingen hebben, al was het maar als voor een processor nog geen hogere talen ontwikkeld waren, als er nauwkeurig op de hardware moest geprogrammeerd worden, als toepassingen snel en zuinig met geheugen moesten zijn. Zo werden spelletjes voor spelconsoles nog in de jaren 90 in assembler gemaakt. In het verleden zijn de grote bekende programma’s het DOS systeem voor pc’s en een tekst-scherm-spreadsheet van Lotus die 1-2-3 heette.
Huidig gebruik: bootloaders, device drivers, navigatiesystemen, enz. En voor virussen!
Meestal wordt de assembler afgekort of aangeroepen als “as”. Er bestaat een GNU assembler, die dan inderdaad “gas” wordt genoemd. De gnu assembler is zelf geschreven in “c”.
Assembler is, als je het nu bekijkt, moeilijk om in te programmeren. Ik probeer even een voorbeeld ter vergelijking:
MOV CL, 2h ; Load CL with immediate value 2
Zou nu bv zijn: b := 2
MOV [ESI+EAX], CL ; Move the contents of CL into the byte at address ESI+EAX
Zou in een recente taal bv worden: a := b
Greenpeace in de wolken
Greenpease heeft “the cloud” eens onder de loepe genomen. Ze hebben deze maand een rapport gepuliceerd onder de naam “How Clean is Your Cloud”. Ze vragen zich af hoeveel energie nodig is voor “the cloud”, en hoeveel broeikasgassen uitgestoten worden voor ICT gebruik (computer, netwerk, draadloze communicatie).
Computers en randapparaten hebben in 2007 een uitstoot veroorzaakt van 407 miljoen ton koolstofdioxide. Telecommunicatie 307 miljoen ton. En de Data Centra, waarin de computers staan waar het internet op draait, haalden in 2007 al 116 miljoen ton.
Greenpeace ging er in een rapport in 2010 al van uit dat het electriciteitsverbruik van datacentra 70 procent hoger lag dan toen algemeen werd aangenomen.
Cijfers komen natuurlijk altijd achteraf, dus het is interessant om naar de verwachte evolutie ervan te kijken.
Ze verwachten dat het energieverbruik zal verdrievoudigen; voor 2005-2010 was al een toename van 100% verwacht, maar door de crisis en het zuiniger worden van apparatuur was het uiteindelijk maar 56 procent.
De sector zelf stelde het dan maar als een daling voor: van een verwachte 100 % naar 56%, maar een stijging van de energieconsumptie met 56% waar het door de recessie normaal % zou gestegen zijn is wereldwijd natuurlijk nog altijd gigantisch.
En ondertussen gaat de mobiele communicatie met gsm’s en smartphones er natuurlijk ook op vooruit; ongeveer 6 miljard mensen zouden een gsm gebruiken. Het dataverkeer via smartphones bedroeg in 2011 al meer dan het hele dataverkeer van het internet zo’n tien jaar eerder.
Appeltje in de zon
Apple heeft al van zich afgebeten in verband met de berekeningen van Greenpeace. Ze zeggen dat hun datacenter in North Carolina maar 20 megawatt verbruikt, en geen honderd zoals door Greenpeace geschat. Daardoor moeten ze veel minder steenkoolenergie aankopen, en is hun “vuil-index” niet juist berkend. Meer dan 60 % van de gebruikte energie komt van schone energiebronnen als zonne-energie en biogas, installaties met een capaciteit van meer dan 20 megawatt. In Oregon willen ze trouwens een datacenter openen dat voor 100% op schone energie draait.
Greenpeace heeft natuurlijk schattingen gemaakt, op basis van berekeningen; als parameters gebruiken ze daarin gemiddelde waarden, waarin rekening wordt gehouden met de opppervlakte van de datacentra, energiegebruik van servers enz. Ze gebruikten ook de cijfers van de inverstering in de datacentra, en mogelijk zaten in die cijfers de investering in zonnepanelen niet mee in. Greenpeace doet immers beroep op cijfers die de bedrijven zelf meedelen, en als ze daar minder transparant in zijn, is de kans op fouten groter. De bedoeling van Greenpeace is natuurlijk niet exacte berekeningen maken voor de bedrijven, maar wel het onderwerp op de agenda te plaatsen en druk uit te oefenen. De grote bedrijven voelen daarmee dat er meer aandacht is van het publiek voor die milieu-aspecten, wat ertoe kan leiden dat er in toekomstige investeringen rekening mee wordt gehouden.
