Let’s Encrypt bug * Postordercorona

Let’s Encrypt bug

Door een bug in de software van de beheerder van de SSL certificaten moest Let’s Encrypt woensdag een aantal certificaten intrekken. De certificaten worden gebruikt op webservers om de https mogelijk te maken en te bevestigen dat je veilig op de website surft, vooral voor het ingeven van gegevens.
Het gevolg is dat gebruikers van de websites de volgende weken op die servers een melding kunnen krijgen dat het SSL certificaat niet geldig is. Niet iedereen weet hoe hij daarvoorbij geraakt of hoe erg die melding is, dat zal de website dus bezoekers kosten. Een gebruiker kan op de vraag van de browser een uitzondering toestaan, en de site dan toch bezoeken.
Let’s Encrypt heeft 116 miljoen certificaten uitgegeven, en daarvan zijn er iets meer dan drie miljoen getroffen.
De organisaties die een getroffen certificaat hebben zullen verwittigd worden per mail. Voor servers waar niet ingegrepen wordt zal het probleem na een paar weken ook verdwijnen, want certificaten worden regelmatig automatisch vernieuwd.

Let’s Encrypt heeft een link gegeven om op een website te checken of een site getroffen is door het probleem.

https://checkhost.unboundtest.com/

The certificate currently available on radiocentraal.be is OK. It is not one of the certificates affected by the Let’s Encrypt CAA rechecking problem. Its serial number is 0483be3c639a392010583c82dd83cc0813a2

Linux gebruikers kunnen met een commando checken of een website getroffen is:

openssl s_client -connect radiocentraal.be:443 -servername radiocentraal.be -showcerts /dev/null | openssl x509 -text -noout | grep -A 1 Serial\ Number | tr -d :

Het antwoord is bv:

Serial Number
0483be3c639a392010583c82dd83cc0813a2

Dat kan je dan opzoeken in de lijst van getroffen serienummers:

https://letsencrypt.org/caaproblem/

Er is ook een software ontwikkeld om grote aantallen certificaten te checken:

https://github.com/hannob/lecaa

https://community.letsencrypt.org
of meer bepaald:
https://community.letsencrypt.org/t/revoking-certain-certificates-on-march-4/114864

Postordercorona

Als je de berichtgeving volgt dreigt het coronavirus de economie lam te leggen.
Chinese fabrieken waar werknemers besmet waren, hebben de productie moeten stilleggen, en dat gaat zich laten voelen. De onderdelen in de VS en Europa geraken op, en sommige populaire smartphones geraken uitgeput in de winkels. In Groot-Brittanië hebben ze nog voorraden achter de hand die ze aangelegd hadden in geval van aanvoerproblemen na de brexit, dus die voorraden kunnen nu goed van pas komen. Maar in Frankrijk bv zou er al een daling van de verkoop verwacht worden dit jaar van 4 tot 7 procent in plaats van een groei van meer dan 3 procent. Maar sommigen zien er ook een kans in, zo zijn is er een luxe-merk dat een flesje handontsmettingsgel verkoopt voor meer dan 30 euro. Andere rijken nemen geen Business class vlucht meer, maar huren een privejet. En de rijken die hun atoomschuilkelder goed onderhouden hebben en hun voorraden op peil hebben, voelen zich beslist veilig nu.
En de gewone mensen? Die kunnen nog altijd binnen blijven en online bestellen natuurlijk. Maar in de VS, in Seattle, heeft een zieke werknemer van Amazon positief getest op Corona. Er zitten in die hoofdzetel van Amazon 55.000 werknemers. De zieke werknemer was eind februari braaf thuisgebleven, maar het bedrijf kwam onlangs pas te weten dat hij het Coronavirus had.

compiled by BCP v.0.4.7

Watervos * Electronische auto * Konami Code * ICANNie * Meer-verkeer-app * Uitgetweet * Python geheim * Strijd om Java

Watervos

Een van de vele projecten die begonnen zijn op basis van de Mozilla Firefox browser code, heet Waterfox, dat startte in 2011. Deze browser hield vast aan de vroegere Firefox, zowel wat uitzicht als functionaliteit betrof.
Zo had die bv nog afgeronde tabblad-titels, in plaats van de huidige recht afgesneden vorm. Ook deed hij niet alle datacollectie die Firefox deed, en hij raadde zijn Waterfox aan als sneller en privacy-vriendelijk.

Critici merken op dat je als alternatief voor de gewone Firefox ook Firefox ESR kan gebruiken, waarop de code van Waterfox trouwens gebaseerd is. Bovendien merken ze op dat Waterfox trager is in het uitvoeren van beveiligingsupdates, en hoe meer Waterfox begint af te wijken van de originele Firefox, hoe ingewikkelder het zal worden om die integratie te doen.

De programmeur van Waterfox haalde inkomsten voor de ontwikkeling uit de zoekfunctie van de browser, die hij naar System1 leidde, dat er voor betaalde. Dat bedrijf heeft het Waterfox project nu helemaal overgenomen, zodat de ontwikkelaar zich kan toeleggen op de verder ontwikkeling van Waterfox. Het bedrijf had al verschillende andere open source projecten, die meestal te maken hadden met de taal R. Dat is zelf een vrije softwareomgeving en programmeertaal voor data-analyse en grafische weergave, en wordt veel gebruikt voor statistiek. System1 heeft allerlei projecten lopen zoals database en andere tools om te koppelen met de R programmeertaal. Ze doen zelf analyse op web-inhoud, gebruik, advertentiepraktijken, bot-detectie, enz. Voor Waterfox gebruikers op de verschillende platformen zou er niets veranderen volgens de ontwikkelaar.

Electronische auto

Een journaliste van een Amerikaanse krant ondervond de grenzen van de electronische diensten. Ze huurde via een app een electrische auto van een auto-deelbedrijf in Californië. Ze maakte op valentijn met haar lief een uitstapje naar de natuur buiten Sacramento, de hoofdstad van Californië.
Toen ze na euh… een wandelingetje terug wilden vertrekken had ze een probleem: de auto startte niet meer. Misschien was er een fout in het systeem, of kwam het door het electronisch beveiligingsysteem geen verbinding meer kon maken met de server die toelating moet geven om te starten. Op het bosweggetje op een bergflank was de draadloze verbinding blijkbaar buiten bereik.
Haar eigen gsm had nog wel bereik, en ze belde de helpdesk van de De klantendienst van het slimme autodeelbedrijf. Die probeerden de software in de auto te resetten, maar dat lukte niet omdat hij buiten bereik was. De klantendienst raadde haar aan te wachten tot de volgende ochtend en dan nog eens te proberen te starten. De software van de auto wordt blijkbaar om de 24 uur gereset. Toen ze uitlegde dat ze niet thuis voor de deur stond, maar ergens midden in de bossen, opperde de klantendienst dat ze in de auto konden slapen.
Ze belde dan maar zelf een lokale takelwagen. Die trok hen terug naar hun Airbnb logement, waar ze wel internet hadden. Maar de wifi verbinding was niet geschikt om de software te resetten, en bovendien hadden ze ondertussen het maximaal aantal resetpogingen overschreden. Uiteindelijk belde ze de wegenwacht, maar die konden haar panne niet thuisbrengen en wisten niet wat ze ermee moesten.
Er kwam een tweede takelwagen aan te pas om de auto terug naar bewoond gebied te slepen.
Later hoorde ze dat er voor gebruik in gebieden met te weinig gsm dekking, een speciale RFID kaart kan aangevraagd worden om de auto te starten. Die moet je wel 2 weken op voorhand aanvragen.

Konami Code

De hacker programmeur die de Konami code schreef, is overleden op 61 jarige leeftijd. De Konami code is een begrip geworden in veel electronische spelen, waarin je met een geheime toetsencombinatie een sprong vooruit kan maken in een computerspel.
De oorsprong van deze cheat code ligt bij Kazuhisa Hashimoto, een programmeur die in de jaren tachtig een bestaand spel moest programmeren voor het NES platform van Nintendo, Gradius. Bij het testen van zijn programma moest hij een truukje vinden om niet het hele spel door te moeten spelen om een verdergevorderd onderdeel te testen. Het spel was eigenlijk te moeilijk voor hem, want hij was zelf niet zo’n ervaren gamer. Hij stak een speciale toetsencombinatie in het spel om voort te springen naar een verder niveau met alle beloningen die je anders al spelend moet verwerven.
Het moest zo gemakkelijk zijn dat hij, of een andere programmeur die aan het spel meewerkte, het zou kunnen onthouden.
Het moest een combinatie zijn die een gewone speler niet per toeval zou kunnen ontdekken, en de spelconsoles hebben geen volledig toetsenbord, dus een echt wachtwoord kon ook niet. Hij koos voor een reeks toetsen als volgt:
– pijltje naar boven
– pijltje naar boven
– pijltje naar beneden
– pijltje naar beneden
– pijltje naar links
– pijltje naar rechts
– pijltje naar links
– pijltje naar rechts
– hoofdletter B
– hoofdletter A

Na de periode van het testen zou de code normaal moeten verwijderd zijn, maar om een of andere reden is dat niet gebeurd.
Meer nog, de code werd door de programmeurs ook gebruikt in de NES versie van het spel Contra.

En dan lekte de code uit, en fans van het spel begonnen die te gebruiken en te verspreiden onder de naam “Contra Code” of “de 30 levens code”.

Het probleem voor de programmeurs bleef natuurlijk hetzelfde, ze moesten een cheat code hebben om vooruit te springen in de spelen die ze programmeerden. Dus veranderden ze een kleinigheid en behielden het concept in later spelen. En ook andere programmeurs begonnen het truukje toe te passen, maar met andere combinaties, afhankelijk van de mogelijkheden van de console waarvoor ze werkten.
Soms werden de cijfertoetsen 573 ingezet, bijvoorbeeld bij versies van de spelen voor smartphones. En ook in andere spelen, software en systemen werd een verwijzing naar de konami code gestoken, al was het maar om een easter egg naar boven te halen.

Bij veel spelen moet de code ingetikt worden voor het begin van het spel, dus voor je op start drukt, om in die cheat mode te vertrekken.
Bij andere spelen als Teenage Mutant Ninja Turtles kan je op pause drukken in een lopend spel; daarna de code ingeven en voortspelen met herwonnen energie.
Een van de verste uitlopers is het Palm WebOS, de laatste stuiptrekking van smartphonepionier Palm die apparaatjes maakte met een klein echt toetsenbord. In het Palm Pre toestel kon je in het “launcher”-scherm de tekst intikken: “upupdowndownleftrightleftrightbastart”. Als je die letterlijk als tekst had ingetikt startte de de palm in een speciale developer mode, en kon je verbinden met een pc met de ontwikkelaarssoftware voor het webOS.

ICANNie

De organisatie die het internet beheert, Internet Corporation for Assigned Names and Numbers, afgekort ICANN, heeft voor de 67e keer een bijeenkomst met zijn duizenden leden van over heel de wereld. Normaal zou die doorgaan in Mexico, maar door de uitbraak van het corona virus, tegenwoordig COVID-19 genoemd, wordt de bijeenkomst vervangen door een online meeting. De organisatie geeft daarmee gevolg aan de waarschuwingen van de Wereldgezondheidsorganisatie. De online meeting zal zich beperken tot de meest dringende onderwerpen. Welke dat zijn wordt nu in overleg vastgelegd. Verslag daarover komt op hun website.
Op dit moment, donderdag vanaf 18 uur houden ze een webinar, om de stand van zaken mee te delen en vragen te noteren.
De volgende bijeenkomsten zouden in Parijs en Maleisië zijn, daarvoor is het nog afwachten of ze doorgaan of niet.

https://meetings.icann.org/en/remote-participation
https://icann.org

Meer-verkeer-app

De nieuwe hippe vormen van vervoer, als Uber en Lyft, begint onder vuur te liggen. Steeds meer steden in de VS hebben hun vragen bij het voordeel voor de maatschappij van die diensten. Sommigen hebben ook al conclusies getrokken: diensten als Uber en Lyft nemen zorgen niet voor minder autoverkeer, maar juist voor meer. Dat staat in sterk contrast met wat de baas van Uber een paaar jaar geleden beweerde dat Uber mee het verkeersinfarct zou oplossen.
In Chicago en New York werd er al een heffing ingevoerd op de diensten. Het systeem heeft niet het samenrijden bevorderd, maar er eerder voor gezorgd dat Uber-chauffers doelloos rondrijden, wachtend op een nieuwe rit. Tot 40 procent van hun tijd. Bovendien trekken de diensten gebruikers weg van het openbaar vervoer, waarbij ze ook minder te voet gaan.
De stad van San Francisco gaf cijfers vrij waarin een studie van een universiteit meer dan een jaar geleden al tot de conclusie kwam dat de helft van de verkeerstoename van die diensten komt, en meer dan de helft van de vertraging door files in de stad te wijten is aan de nieuwe rittendeel-diensten. Bovendien wordt er weinig gedeeld, meestal is er slechts 1 passagier en niet 3 of 4. Dat heeft te maken met de keuze van de gebruikers, die liever meer betalen dan met meer in een auto te kruipen.

https://uknow.uky.edu/research/uber-lyft-contributing-congestion-major-us-city-according-uk-researcher

Uitgetweet

De officiële twitter account van WikiLeaks werd afgesloten meldde Kristinn Hrafnsson maadag op … twitter. De wikileaks account werd niet verwijderd, want de oude inhoud bleef zichtbaar. Alleen kon de gebruiker niet meer inloggen, en komt er dus geen nieuwe inhoud bij. De laatste update op de account is 2 februari.
De moeder van Julian Assange merkt op dat de account werd afgesloten kort voordat hij moet voorkomen in de procedure voor de uitwijzing van VK naar de VS. Ze zegt:
“Justice for Julian has been proven to be obstructed every step of the way since 2010”
Voorlopig wijst niets erop dat Twitter de account bewust of op verzoek van een overheid zou stilgelegd hebben. Maar het is niet de eerste keer dat de twitter account wordt stilgelegd.

Kommentaar:

Het zou ook niet verwonderlijk zijn als Julian Assange geviseerd wordt. Zelfs de afgezant van de Verenigde Naties heeft aangeklaagd dat de overheid van het VK zich schuldig maakt aan het meewerken van de psychische foltering van Assange. Hij zit bv langdurig opgesloten in afzondering.

Maar het brengt ook weer de vraag naar boven of zo’n medium dat allemaal op eigen houtje kan beslissen, en of er wetgeving rond moet komen. Of het platform bij een bepaalde grootte ook verantwoordelijkheden heeft, en gebruikers ook rechten hebben.
En niet alleen recht op privacy, maar ook recht op toegang tot gegevens die over hen bijgehouden worden en doorgegeven worden, en misschien zelfs recht op gebruik? M.a.w. als je niets verkeerd gedaan hebt mag je niet geschorst worden?

Rechstreekse ingreep van overheden op zo’n platformen is daarvoor niet nodig, regelgeving zou kunnen volstaan. In sommige landen wordt dat wel gedaan, er wordt een gelijkaardige dienst opgezet met een andere naam door een bedrijf dat onder overheidstoezicht staat zoals in China en Rusland.

Python geheim

Een nieuwsgierige programmeur in de VS gebruikte een wet over openbaarheid van bestuur om het handboek voor Python van het NSA op te vragen.

Hij kreeg die blijkbaar op papier, en begon die in te scannen en om te zetten met OCR naar electronische versies. Dan heeft hij ze ge-upload naar het internet archief. Het levert een pdf op van 118 MB of bijna 400 bladzijden. Hier en daar ontbreken wel stukjes, die er door de censuur van de NSA zijn uitgehaald. Toch kan je er nog interessante vondsten doen, zoals het git platform dat de NSA hiervoor gebruikte (GitLab), en dat ze interne python libraries onderhouden, enz. Een python programmeur die de cursus inkeek concludeerde ook dat ze een Red Hat compatibel Linux systeem gebruiken, mogelijk RHEL of CentOS.

Wie zelf aan de slag wil met Python en een gratis handleiding zoekt, hier is de link:

https://archive.org/details/comp3321/page/n89/mode/2up/search/device

Strijd om Java

De strijd om de programmeertaal Java is losgebarsten in een rechtszaak van Oracle tegen Google. Oracle is eigenaar van Java geworden door de overname van Sun, dat Java ontwikkelde.
Ze beschuldigen Google ervan een deel van de code van Java schaamteloos gekopieerd te hebben om het te gebruiken in hun besturingssysteem voor smartphones, Android.

Google argumenteert dat het alleen de interface heeft genomen als referenctie, en dan de implementatie zelf van nul gemaakt heeft. Het voordeel voor programmeurs was dat ze met een bekende interface aan de slag konden. Maar Oracle zegt dat de interface ontworpen is met de taal en dat daar ook copyright op geldt.

Daardoor lijkt de discussie neer te komen op de vraag of de interface van een programmeertaal gebruikt mag worden om een eigen implementatie te maken?

De zaak komt voor het eerst voor over een maand, op 24 maart.

Java werd ontwikkeld bij Sun in de jaren 90 van vorige eeuw, en heette in de beginperiode Oak, naar een boom voor het raam van de belangrijkste ontwikkelaar, de Canadees James Arthur Gossling.

Nadat Sun het platform tevergeefs probeerde in te zetten voor dibiboxen bij de kabelmaatschappijen, werd het echt successvol met de opkomst van het internet, waar het bv onmiddellijk werd gebruikt in de Netscape webbrowser.

compiled by BCP v.0.4.7

Watervos * Meer-verkeer-app * Python geheim

Watervos

Een van de vele projecten die begonnen zijn op basis van de Mozilla Firefox browser code, heet Waterfox, dat startte in 2011. Deze browser hield vast aan de vroegere Firefox, zowel wat uitzicht als functionaliteit betrof.
Zo had die bv nog afgeronde tabblad-titels, in plaats van de huidige recht afgesneden vorm. Ook deed hij niet alle datacollectie die Firefox deed, en hij raadde zijn Waterfox aan als sneller en privacy-vriendelijk.

Critici merken op dat je als alternatief voor de gewone Firefox ook Firefox ESR kan gebruiken, waarop de code van Waterfox trouwens gebaseerd is. Bovendien merken ze op dat Waterfox trager is in het uitvoeren van beveiligingsupdates, en hoe meer Waterfox begint af te wijken van de originele Firefox, hoe ingewikkelder het zal worden om die integratie te doen.

De programmeur van Waterfox haalde inkomsten voor de ontwikkeling uit de zoekfunctie van de browser, die hij naar System1 leidde, dat er voor betaalde. Dat bedrijf heeft het Waterfox project nu helemaal overgenomen, zodat de ontwikkelaar zich kan toeleggen op de verder ontwikkeling van Waterfox. Het bedrijf had al verschillende andere open source projecten, die meestal te maken hadden met de taal R. Dat is zelf een vrije softwareomgeving en programmeertaal voor data-analyse en grafische weergave, en wordt veel gebruikt voor statistiek. System1 heeft allerlei projecten lopen zoals database en andere tools om te koppelen met de R programmeertaal. Ze doen zelf analyse op web-inhoud, gebruik, advertentiepraktijken, bot-detectie, enz. Voor Waterfox gebruikers op de verschillende platformen zou er niets veranderen volgens de ontwikkelaar.

Meer-verkeer-app

De nieuwe hippe vormen van vervoer, als Uber en Lyft, begint onder vuur te liggen. Steeds meer steden in de VS hebben hun vragen bij het voordeel voor de maatschappij van die diensten. Sommigen hebben ook al conclusies getrokken: diensten als Uber en Lyft nemen zorgen niet voor minder autoverkeer, maar juist voor meer. Dat staat in sterk contrast met wat de baas van Uber een paaar jaar geleden beweerde dat Uber mee het verkeersinfarct zou oplossen.
In Chicago en New York werd er al een heffing ingevoerd op de diensten. Het systeem heeft niet het samenrijden bevorderd, maar er eerder voor gezorgd dat Uber-chauffers doelloos rondrijden, wachtend op een nieuwe rit. Tot 40 procent van hun tijd. Bovendien trekken de diensten gebruikers weg van het openbaar vervoer, waarbij ze ook minder te voet gaan.
De stad van San Francisco gaf cijfers vrij waarin een studie van een universiteit meer dan een jaar geleden al tot de conclusie kwam dat de helft van de verkeerstoename van die diensten komt, en meer dan de helft van de vertraging door files in de stad te wijten is aan de nieuwe rittendeel-diensten. Bovendien wordt er weinig gedeeld, meestal is er slechts 1 passagier en niet 3 of 4. Dat heeft te maken met de keuze van de gebruikers, die liever meer betalen dan met meer in een auto te kruipen.

https://uknow.uky.edu/research/uber-lyft-contributing-congestion-major-us-city-according-uk-researcher

Python geheim

Een nieuwsgierige programmeur in de VS gebruikte een wet over openbaarheid van bestuur om het handboek voor Python van het NSA op te vragen.

Hij kreeg die blijkbaar op papier, en begon die in te scannen en om te zetten met OCR naar electronische versies. Dan heeft hij ze ge-upload naar het internet archief. Het levert een pdf op van 118 MB of bijna 400 bladzijden. Hier en daar ontbreken wel stukjes, die er door de censuur van de NSA zijn uitgehaald. Toch kan je er nog interessante vondsten doen, zoals het git platform dat de NSA hiervoor gebruikte (GitLab), en dat ze interne python libraries onderhouden, enz. Een python programmeur die de cursus inkeek concludeerde ook dat ze een Red Hat compatibel Linux systeem gebruiken, mogelijk RHEL of CentOS.

Wie zelf aan de slag wil met Python en een gratis handleiding zoekt, hier is de link:

https://archive.org/details/comp3321/page/n89/mode/2up/search/device

compiled by BCP v.0.4.7

De prijs van het milieu * Slimme mensen * WifiBotnet * Slimme computers * Versleutelde schijf

WifiBotnet

De malware van Emotet was al berucht, maar is nu verder ontwikkeld.
Als een gebruiker besmet is, gaat de malware het mailverkeer bekijken en bestaande mails beantwoorden aan bestaande contacten, met een reply tekst die voor de correspondent dus herkenbaar is.
Aangezien de mail ook komt van een bekende correspondent, is de kans groot dat het slachtoffer niets door heeft en op de mail klikt. Dan wordt hij overgeleverd aan de malware, die bankinformatie verzamelt, andere malware installeert, en zich verder probeert te verspreiden.

Waar de malware vroeger verspreid werd via e-mail, kan ze nu ook gebruik maken van wifi netwerken. Besmette computers gaan alle wifi netwerken in de buurt inventariseren: het kijkt naar de naam van het netwerk, toegangsmethode en sterkte van het signaal. Dan gaat de malware proberen binnen te geraken door veelgebruikte wachtwoorden uit een lijstje te proberen. Eens binnen op het draadloos netwerk gaat de malware op zoek naar alle apparaten die het er kan vinden, met de voorkeur voor opslagapparaten als netwerkdrives. Er wordt gekeken welke gebruikers verbonden zijn met die opslag, en er wordt geprobeerd die gebruikers hun wachtwoord te raden. Als het niet lukt wordt geprobeerd het wachtwoord van de beheerder van het toestel te raden. Volgens onderzoekers is de code al twee jaar geleden gemaakt, maar is ze nu pas verspreid.
Ze lijkt vooral gevaarlijk in dichtbevolkte gebieden, waar buren elkaars netwerk kunnen zien… .

De prijs van het milieu

De natuur rondom de mens levert allerlei diensten voor die mens, en de waarde daarvan wordt pas duidelijk als die verdwijnen. Het Global Futures rapport maakte een voorzichtige schatting van wat dat de wereld gaat kosten over enkele tientallen jaren: 500 miljard per jaar. Dat gaat van koraalriffen die kustgebieden beschermen tegen stormen, insecten die gewassen bevruchten, watervoorraden die niet meer aangevuld worden, uitputting van visbestanden enz.
Het rapport van het WWF beperkt zich bewust tot 6 verschillende diensten die de natuur ons levert, dus het kostenplaatje zou nog kunnen oplopen als je de studie zou uitbreiden. Ze gaan uit van een geleidelijk verderzetten van het huidige menselijke gedrag, ze houden er geen rekening mee dat in sommige ecosystemen een kantelpunt kan overschreden worden waardoor veranderingen plots sneller gaan of een grotere impact hebben. De mens is er in geslaagd om 12 miljoen hectaren regenwoud te vernietigen, en veertig procent van de insecten zijn met uitroeien bedreigd. Op dertig jaar tijd zijn de koraalriffen gehalveerd.
Maar er is ook goed nieuws. Als de mens zijn economie omgooit naar duurzaam, en zich concentreert op het beschermen van de belangrijkste systemen als tropisch regenwoud, koraalriffen enz, dan kan de economie zelfs lichtjes groeien. Maar de beslissingen die nu genomen worden zullen bepalend zijn.
Het ‘Global Futures’ rapport over de werldwijde economische impact van het verlies van natuur verscheen op 12 februari op de site wwf.panda.org.

Slimme mensen

Om bij complexe problemen als de klimaatverandering de juiste onderzoeken te laten doen en de juiste beslissingen te nemen heeft een overheid slimme mensen nodig, en die kosten geld.
De regering van Trump vindt de voorwaarden die gesteld worden voor het aanwerven van overheidspersoneel een belemmering. Het duurt allemaal veel te lang en kost te veel. Ze willen de aanwervingen meer gaan doen als in de prive. Het witte huis vindt ook dat er te veel belang wordt gehecht aan diploma’s. Maar je zou het ook kunnen omdraaien, in de overheidsdiensten zitten dubbel zo veel slimme mensen als in de prive. Maar ook binnen de diensten zelf wordt geklaagd dat de aanwerfprocedure van 90 dagen voor bv IT en technologie-gerelateerde functies te lang zijn. Het talent is al gevlogen met zo’n trage aanwerfprocedures. In de voorstellen voor de begroting van 2021 wil de regering van Trump de aanwerf-frustratie aanpakken.

Slimme computers

Om voorspellingen te doen over complexe systemen zoals bepaalde ecosystemen of het wereldwijde klimaat heb je krachtige berekeningen nodig. En hoewel supercomputers ingezet kunnen worden, blijven het berekeningen die ook daarop uren duren. Er worden emulatoren gebruikt om gedetaileerde simulaties te benaderen, en die worden uitvoerig getraind om ze af te stellen. En nu wordt ook Kunstmatige Intelligentie ingezet om het proces te versnellen. De KI kan de emulatoren maken en doet dat sneller dan de mens. De nieuwe emulatoren worden gebaseerd op neurale netwerken, en die hebben veel minder training nodig dan de klassieke emulatoren. De nieuwe methode wordt DENSE genoemd, Deep Emulator Network Search, en moet nog onderworpen worden aan onderzoeken van andere wetenschappers om de techniek te bevestigen. Met de huidige resultaten kunnen de uitkomsten van simulaties veel nauwkeuriger worden of tot meer dan 100.000 keer sneller verkregen worden, en leiden tot het live modelleren met de data van een proef die gaande is, om zo de proef bij te sturen.
De toepassingsgebieden zijn fysica, sterrenkunde, geologie, klimaatwetenschappen.

Versleutelde schijf

Een man in de VS was bij een onderzoek opgepakt en werd gevraagd de code te geven om zijn in beslag genomen harde schijven te kunnen lezen. Die waren versleuteld zodat de politie de bestanden niet kon bekijken. Hij weigerde of beweerde dat hij zich de wachtwoorden niet meer kon herinneren, en werd voor deze belemmering van de rechtsgang vastgehouden.
Het probleem is ook dat de man niet extra beschuldigd kan worden van iets concreets, want daarvoor moet de politie eerst de harde schijven kunnen lezen.
Nu, na vier jaar cel, vind men het welletjes en werd de man terug losgelaten. Normaal kan je maximaal 18 maanden vastzitten voor het niet ontsleutelen van gegevens oordeelde een rechter nu in deze zaak.
Het is juridisch een moeilijke zaak: hoe lang mag een verdachte vastgehouden worden die geen toegang wil geven tot gegevens?

Voor een verdachte zelf zou de afweging kunnen zijn of de straf voor het niet geven van een wachtwoord groter is dan de straf die hem wacht bij het vinden van bezwarend materiaal. Maar aan de andere kant moet ook altijd rekening gehouden worden met de mogelijke onschuld.
In een afpersingszaak in Florida hadden beide verdachten van afpersing gezegd dat ze zich het wachtwoord van hun in beslag genomen smartphones niet kunnen herinneren.

compiled by BCP v.0.4.6

Fosdem 20 * Schatkamer 7 * Genomineerd * Spelgeheimen

Fosdem 20

Zoals de naam doet vermoeden is het de 20e uitgave van Fosdem. Dat werd gevierd door gewoon weer een goede en gratis bijeenkomst van open source en free software programmeurs van over heel Europa en verder te organiseren. De locatie is hetzelfde gebleven: de universiteitscampus van de ULB, de Franstalige tegenhanger van de VUB.
In het overzicht van de video’s vind je een doorsnee van de lezingen die je kon bijwonen en die later op youtube zullen verschijnen.
Zo was er zondagmiddag een lezing met de -een beetje uitdagende- titel: Why the GPL is great for business.

Ook het hele schema met 870 events is nog na te lezen op https://fosdem.org/2020/schedule/events/

Schatkamer 7

Deze week werd de jury samengesteld voor een rechtszaak in de VS over het uitlekken van geheime informatie over hacking tools van de CIA naar WikiLeaks. Een vroegere werknemer van de CIA die zelf werkte op de afdeling waar de inbraaksoftware werd ontwikkeld, staat terecht.
De beschuldigde had ruzie met een collega en diende daar zelfs klacht tegen in wegens bedreigingen. Hij werd overgeplaatst naar een andere afdeling die niet dit soort software maakte, en hij verloor ook de toegangsrechten tot die systemen. Dat wist hij echter te omzeilen, en hij geraakte toch binnen en begon bestanden af te halen.
Meer dan 8000 pagina’s zou WikiLeaks in handen krijgen in een zaak die Vault 7 genoemd werd. Die werden in 2017 gepubliceerd.
Veel moeite om Joshua Schulte te klissen hadden ze niet. Hij kopieerde code van CIA werk naar een persoonlijke account op een publieke server voor open source code, GitHub. Hij deed dat onder een afkorting van zijn eigen naam, josh, en noemde de directory OSB Project Wizard.
Natuurlijk kan dat Project Wizard ook origineel code van hem zijn, van voor hij bij die afdeling van de CIA werkte. Hij had ook nog een groepje kameraden waarmee hij allerlei dingen deelde op een website die hij zelf registreerde en The Crypt noemde. In ieder geval is zijn online aktiviteit gemakkelijk te volgen want hij postte bv veel screenshots over zichzelf, waarin soms ook gegevens over zijn andere aktiviteiten staan zoals zijn pseudoniemen, en een overzicht van mails van zijn persoonlijke mailbox. Hij stak ook zijn aktivisme in wapenverspreiding niet onder stoelen of banken, evenmin als zijn rechtse en rascistische ideeën.

Verschillende getuigen van de CIA zelf zullen enkel achter gesloten deuren getuigen om hun identiteit te beschermen.

WATCH: Outed CIA Agent Valerie Plame’s Viral ‘Undercover’ Campaign Ad

Spelgeheimen

In Californie heeft een man bekend de servers van Nintondo te hebben gekraakt. Hij gebruikte gegevens van een werknemer om binnen te geraken op de servers van Nintendo. Daar ging hij op zoek naar de plannen voor de toekomst van de spelfabrikant. Het is zeker dat hij nog een compaan had, maar die is voorlopig niet publiek geïdentificeerd.
De FBI zou de man gepakt hebben volgens documenten van het ministerie van justitie van december van vorig jaar. Daarin is te lezen dat hij beschuldigd wordt van Computer fraude en misbruik; dat hij succesvol wist binnen te dringen in de computers en servers van Nintendo of America.
Hij gebruikte valse identiteiten en gestolen certificaten om zijn slag te slaan.
Hij haalde duizenden bestanden af, en ging op zoek naar bestanden van de programmeurs en informatie over nog in ontwikkeling zijnde produkten.
Hij misbruikte die data zelf om Nintendo spelconsoles aan te passen, en hij speelde de gegevens ook door aan anderen, waarschijnlijk puur om er mee uit te kunnen pakken en zijn ego op te vijzelen. Zijn apparatuur, bestaande uit een paar Nintondo consoles, een macbook, een harde schijf en nog wat bijhorende spullen zijn in beslag genomen. Hij zou een paar honderdduizend dollar schadevergoeding moeten betalen aan Nintendo, en hij riskeert drie jaar cel.

Genomineerd

IT is weer in het nieuws dankzij de chaos bij de voorverkiezingen van de democratische partij in Iowa in de VS. Want ofwel kunnen de samenzweringstheorieën worden bovengehaald en heeft iemand het systeem gehackt om schade te berokkenen of de uitslag te beïnvloeden. Ofwel was er een probleem met de kwaliteit van de software of de opleiding van de gebruikers. Het is natuurlijk altijd spannend om een nieuw systeem te beginnen gebruiken bij iets heel belangrijks, zonder het op grote schaal getetst te hebben. In ieder geval waren er zo veel problemen dat resultaten telefonisch moesten doorgegeven worden, en waarschijnlijk manueel geteld. De democraten benadrukken wel dat ze bewust gezorg hebben voor een backup op papier, en dat ze daar nu perfect op kunnen terugvallen om de resultaten te tellen of na te tellen. Alleen het verzamelen van resultaten en berekenen van de uitslag is een probleem gebleken met de nieuwe software.
Kandidaat Joe Biden kon er in ieder geval niet mee lachen en sprak over ernstige tekortkomingen.
Aan de kant van de republikeinen werd wel gelachen, want Trump haalde een communistische uitziende score van meer dan 97 percent.

Maar veel van de vermoedens die verspreid werden, dat de systemen gehackt waren bv, bleken niet te kloppen. De website motherboard wist de hand te leggen op de app waar het over gaat, IowaReporter genaamd, in de vorm van een Android .apk bestand. Ze stapten ermee naar een aantal professionele veiligheids en softwarespecialisten, en lieten de app onderzoeken. Je zou denken dat zo’n belangrijke app op voorhand onderzocht wordt op de veiligheid ervan, en dat is ook wat het ministerie voor binnenlandse veiligheid in de VS had aangeboden, maar de democraten van Iowa moesten daar niets van weten.

Het bedrijf dat de app ontwikkelde heet Shadow Inc., en die verdedigen zich nu. De baas daarvan zegt dat er wel controles zijn gebeurd. Hij zegt dat de app op zich ok was, dat de data die uit de app kwam ok was, dat de berekeningen die in de app gedaan werden ok waren. Maar dan, bij de volgende stap, waarbij de data naar een server ging voor controle, ging het fout. En dat had te maken met de formattering van de gegevens.

Bovendien deden ook veel gebruikers een fout. Ze gaven de verkregen inlogcode op de verkeerde plaats in, waardoor de app niet werkte. De drie soorten gegevens die ze moesten invoeren waren allemaal 6 tekens lang, en veel onvoldoende medewerkers vergisten zich, of begrepen gewoon niet welke code diende voor wat.

Het bedrijf startte in augustus met de ontwikkeling van de app en had dus maar een paar maanden tijd. Ze hielden de app bewust eenvoudig, want complexiteit maakt de dingen maar erger.

De experten die de app in handen kregen, gingen met reverse engineering en andere technieken aan het werk om de app te onderzoeken. Ze hebben zo hun opmerkingen.

Voor de basis van de app werd gebruik gemaakt van een open source platform van Facebook, React Native.

De app moest de voorzitters laten inloggen met een toegangsnummer, een pin code en two factor authentication, wat een extra beveiliging is. Dan gaf de app wat basisinformatie.

De voorzitters moesten dan het totaal aantal aanwezigen ingeven. Dan moesten ze de resultaten van de eerste ronde ingeven, en die van de tweede ronde. Dan zou de app berekenen hoeveel afgevaardigden iedere kandidaat zou krijgen. Die resultaten moesten dan doorgestuurd worden naar een server.

De server bleek een cloud dienst van Google te zijn, opgezet door hetzelfde bedrijf dat de app ontwikkelde, shadow.

Tot daar alles goed volgens de betrokkenen. Maar die resultaten moesten dan doorgestuurd worden naar een server van de Democratische partij, die de data zou kontroleren.

Bij het klaarmaken van de data voor verzending ging er dan iets fout. De controles bij de server waar het binnenkwam gaven foutmeldingen. En dan begon het zoeken.

Twee weken voor de verkiezing waarschuwde John Sebes, chief technology officer van het Instituut voor Open Source Verkiezingstechnologie de democraten nog in een artikel op nbcnews:

https://www.nbcnews.com/tech/security/iowa-caucus-app-sparks-election-security-concerns-n1121581

Als je zelf eens wil kijken naar “the App that Blew Up the Iowa Caucus”
https://vice-sundry-assets-cdn.vice.com/sites/iowa-caucus-app/iowa-caucus-app.apk

compiled by BCP v.0.4.6

Reis rond de wereld

LDraw deel 2: Reis rond de wereld

In 1996 startte er een grappig project om twee lego mannetjes de wereld rond te laten reizen, van AFOL naar AFOL zei de aankondiging. Volgens wikipedia staat dat voor Adult Fan of Lego, die hebben dus een eigen afkorting. In ieder geval zouden de mannetjes met de post reizen. Ze kregen ook een naam: Jill en Gary.
Het concept was dat die elke keer bij een Lego fan aankwamen, en opgesteld werden in of op een creatie van die euh AFOL. Die creatie heeft trouwens ook een afkorting, MOC (My Own Creation). Daar kon dan een foto van gemaakt worden, waarna de mannetjes konden doorreizen naar de volgende “AFOL”.

(Minifig World Tour: http://lego.sparre-andersen.dk/Transport/Minifig_World_Tour/index.en.html)

Van iedere creatie zou dan documentatie verzameld worden voor een community ideeënboek. Daarvoor moesten ze ook een bouwplan voorzien om hun creatie na te bouwen, en daarvoor werd LDraw aangeraden. Daarmee kreeg LDraw heel wat aandacht en verspreiding, en dus nieuwe gebruikers.

Ook anderen begonnen verder te bouwen op het LDraw formaat, dat zo een de facto standaard werd. Diezelfde periode bracht Steve Bliss een programma uit met de bescheiden naam LDraw-Add-on. Het was een hulpprogramma om de bestanden van LDraw te beheren en om LDRaw commando’s te geven.

Kortom, de toekomst van LDraw als snel groeiend platform zag er veelbelovend uit. Tot James Jessiman in de zomer van 1997 plots sterft aan complicaties van een griep. Hij was 26.

Vrienden van James hielden een memorial, en zijn werk speelde daar een belangrijke rol in. Ze besloten alles te doen om zijn werk verder te zetten.

bron: LDraw History

Wa? * Medisch geheim van LabCorp * Nieuw leven voor QNX * Ruimtestof

Wa?

In december vorig jaar gaf Chris Gheysens van de Amerikaanse tankstation-en shops keten Wawa toe dat een aantal van hun servers besmet waren met malware, en dat gegevens van klanten gestolen werden. Ceo van het bedrijf sprak er over in een open brief, en ook op de website werd een waarschuwing en een link geplaatst naar meer informatie.
De malware zou al van maart van dat jaar aanwezig geweest kunnen zijn. De computercriminelen hadden toegang tot creditcard gegevens van klanten, met kaartnummer, vervaldatum enz. Het bedrijf ontdekte het op 10 december en wist tegen 12 december zijn systemen terug schoon te maken. Het nam externe bedrijven onder de arm om hun beveiliging op te drijven en om hun klanten te voorzien van hulp bij identiteitsdiefstal door de inbraak.
Ondertussen werd duidelijk dat de gegevens van de creditcards verkocht worden op internet. Ook dat werd door het bedrijf zelf meegedeeld, voorbije dinsdag.
Een verkoper op een ondergrondse website zou 30 miljoen kaartgegevens hebben, en een deel ervan nu aangeboden hebben, zo’n honderdduizend, mogelijk om de verkoopwaarde van creditcardgegevens niet te veel te doen zakken door er veel tegelijk op de markt te brengen.
Een troost voor de klanten van het tankstation: In 2013 werden bij Target 40 miljoen kaartgegevens, en daarvan zou maximaal drie miljoen van op de markt gekomen zijn.
De VS werkt nog grotendeels met kaarten zonder ingebouwde chip. Ze zijn nu pas bezig met het omschakelen op infrastruktuur om kaarten met een chip uit te lezen. Er wordt verwacht dat de fraude daardoor zou dalen, met 80 procent zelfs.

Medisch geheim van LabCorp

De website van LabCorp vertoonde een kleine onvolkomenheid waardoor de veiligheid van de gegevens in het gedrang kwam. Het getroffen computersysteem bevatte de hele klantenadministratie van het bedrijf. Een link waar patientengegevens konden afgehaald worden was niet afgeschermd, en kwam zelfs in de Google zoekresultaten terecht. Er was geen wachtwoord voor nodig. Door eenvoudig een nummertje in de URL aan te passen kon telkens een volgend patientendossier opgevraagd worden.
LabCorp heeft wel pech, want vorige zomer werden ze al getroffen door een inbraak bij een bedrijf dat hun betalingen verwerkt, en meer dan zeven miljoen patienten hun creditcardgegevens ontsnapten en kwamen in verkeerde handen terecht.

Ruimtestof

Als we de verkoper van voorspellingen van de baan van voorwerpen die rond de aarde cirkelen mogen geloven, zijn we onderweg om een planeet met ringen te worden. Geen ringen zoals Saturnus, die vooral uit gas bestaan. Die van de aarde zullen uit afval bestaan. Dat afval ontstaat als voorwerpen in een baan rond de aarde op elkaar botsen. Er hangen nogal wat buiten gebruik geraakte sattellieten rond de aarde. Bv de GGSE vier, een testjobject van de Amerikaanse luchtmacht, die in 1967 werd gelanceerd om ontwerpprincipes van de ruimtevaart te testen. De opgedane kennis werd later gebruikt voor de lancering van andere sattellieten, maar de GGSE 4 cirkelt nog altijd rond de aarde. En hij dreigde gisteren woensdag dicht in de buurt te komen van een andere sattelliet, de IRAS, die in 1983 gelanceerd werd als ruimtetelescoop. Het was de eerste infrarood ruimtetelescoop en hij heeft nog geen jaar gewerkt. Zo’n 27 jaar later zou hij tegen bijna 15 km per seconde afstevenen op de GGSE 4 van 1967. Geen van beiden kan nog bijgestuurd worden, en met wat geluk hebben ze elkaar op zo’n 20 meter gemist. In die gigantische ruimte is dat iets als op een haar na gebotst natuurlijk, want de hele baan is zo’n 42.000 km en dan is 20 meter niets. En als ze gebotst hadden had dat een wolk van puin opgeleverd. Die zou werken als een mijnenveld voor latere sattellieten.
Als dat regelmatig gebeurt krijgen we wolken van schroot rond de aarde en wordt het steeds moeilijker om sattellieten veilig te lanceren of in hun baan te houden. Een uitdaging voor bedrijven als SpaceX, dat de volgende jaren Starlink wil uitrollen, en daarvoor een heel netwerk van satellieten wil lanceren om internettoegang per satelliet te leveren. Vandaag lanceerden ze er 60; ze wegen meer dan 200 kg per stuk.

Als die oude sattellieten gebotst waren, hadden ze in Pitsburg gratis vuurwerk kunnen zien, want de IRAS heeft de grootte van een goede container.
Volgens voorspellingen was er 1 kans op 20 tot 1 kans op 10 dat ze zouden botsen. Het opvallendste van het hele verhaal is de bron van de informatie. Het is niet de Amerikaanse overheid die de burgers erover informeert, want de satellieten in kwestie waren buiten dienst en werden niet meer opgevolgd. Het is een prive bedrijf, LeoLabs, gespecialiseerd in het volgen van ruimteafval en de berekening van mogelijke botsingen, dat met de voorspelling kwam.

Nieuw leven voor QNX

QNX is geen nieuwe Linux distributie, maar wel het systeem dat door Blackberry gebruikt wordt in zijn apparaten.

Zoals de naam doet vermoeden is er wel verwantschap, want het systeem heeft unix-eigenschappen. Het werd ontwikkeld door Quantum Software systems, dat het verkocht aan Harman, dat het inbouwde in allerlei automotive toepassingen. Daarna daarna werd het verkocht aan Blackberry eveneens een Candees bedrijf dat toen nog werkte onder de naam RIM.
QNS is een microkernel systeem, met een kleine kern die past op eenvoudige apparaten waar het systeem moet ingebouwd worden. De kern wordt dan uitgebreid met de taken die nodig zijn voor het apparaat in kwestie. Blackberry gebruikte het op zijn mobiele apparaten en tablet.
En nu zou QNX ingebouwd gaan worden in de nieuwe electrische bestelwagens van UPS. Dat zou tienduizend voertuigen besteld hebben bij Arrival. Arrival is een Brits bedrijf dat electrische bedrijfsvoertuigen maakt.

compiled by BCP v.0.4.6

Bosvruchten en kunstige bouwblokjes van kunstof

MagPi 12
Raspberry pi magazine januari-februari; een greep uit de inhoud, met ondermeer Scratch Conference in UK, raspberry pi projecten als hergebruik van een professionele plotter en de Raspberry pi in de keuken, bv om een espresso machine of waterkoker te sturen.
Voor andere projecten kan je een kunstofdoosje kopen met nopjes bovenop om op verder te bouwen; of zelf je behuizing bouwen met die blokjes.
En als je een behuizing met speelgoed blokjes gemaakt hebt voor je raspberry pi, kan je het ontwerp of de bouwinstructies daarvan delen met LDraw.

Aflevering 1: James Jessiman

In 1995 heeft een jonge gast, James Jessiman, een DOS programma uitgebracht om 3D modellen te maken van bouwsels met kunststof bouwblokjes uit Denemarken. Het programma heette LDraw, en moest op de commandolijn bediend worden met ingetypte commando’s, zo’n beetje als bij de eerste CAD/CAM programma’s. Hij had evenveel tijd besteed aan het ontwerpen van de bestanden waarin de beschrijving van de blokjes en modellen opgeslagen werden, als aan het programma om ermee te werken. Net zoals een goed ontwerp de sterkte uitmaakt van de lego blokjes, en dat ontwerp eigenlijk het lego systeem uitmaakt, ontwikkelde hij een heel model, een heel digitaal systeem.
Hij had het bedoeld als een open systeem, dat in de toekomst uitgebreid kon worden. Daarom moest het bestandsformaat flexibel en uitbreidbaar zijn. Dat bleek achteraf belangrijk werk en een cruciale beslissing geweest te zijn.

Hij had er dus ook een hulpprogramma bij gemaakt, LEdit, om zelf blokjes bij te maken. Want oorspronkelijke waren er maar 3 blokjes voorzien, het vierkante blokje van 2 op 2, het tussenmaat blokje van 2 op 3, en het typische langwerpige steentje van 2 op 4 nopjes.